Feel good in Ibiza 2/6

Na een rusteloze nacht gaan we ontbijten.

Ik neem alles in me op, het hotel is werkelijk prachtig, we genieten van ons ontbijt aan het zwembad met zicht op zee.

En toch zijn we maar stil allebei.

Vandaag worden ze getest, mijn schuldgevoel knaagt.

“Moet ik niet bij hen zijn??” ?

Manlief stelt me gerust maar ik weet dat hij er ook mee inzit.

We nemen de auto en rijden naar een heerlijk rustig plekje Cala d’en Serra.

Het is bewolkt, net als mijn humeur.

Ik probeer met alle moeite het thuisfront achter me te laten en als het me lukt begint mijn man er terug over of andersom.

Op het strandje zijn hooguit 6 andere mensen.

Zwijgend zitten we tegen mekaar aan op een handdoek en genieten van de rust en stilte, enkel het geluid van de golven die tegen de rotsen komen.

Net wat ik nu nodig heb.

Na een tijdje besluiten we verder te gaan naar Aiyanna Ibiza waar we een lekker drankje bestellen.

Ik voel me iets rustiger, tot er enkele druppels regen vallen.

Als snel verandert het weer en komen we terecht in een stortbui van jewelste.

Mijn moraal… aiaiai.

“Donderdag gaan we al naar huis, dit kan toch niet he?”

Ik probeer niet in ‘slachtofferdenken’ te vervallen.

Meer dan een uur en wat wijn later,

lopen we tussen de laatste druppels door naar On The Beach Ibiza Restaurant verderop.

Als bij wonder trekt de lucht open en is het heerlijk warm.

Na de lunch vlij ik me neer op mijn handdoek en ga ik eindelijk genieten.

Dochter 1 heeft negatief getest, nummer 2 ook,

al komen we dat pas in de avond te weten.

Na een hele namiddag zonnen voel ik mijn schouders ontspannen.

We komen er achter dat The Boat House Ibiza , waar we vanavond reserveerden vlakbij is dus besluiten om niet terug naar het hotel te gaan maar een uurtje langer op het strand te blijven.

Ik voel me steeds meer tot mezelf komen.

De dochters sturen ondertussen dat ze het goed hebben,

dat ze ons missen maar dat we ons echt mogen amuseren.

Mijn laatste restje ongemak verdwijnt stilaan.

We drinken de lekkerste cocktail ooit,

rijden naar huis en stoppen in de valavond op een plek waar we overvallen worden door de schoonheid van de natuur.

Steeds meer bewust van deze magische plek voel ik mijn energie weer stromen.

Ik herleef…

Wat een gevoel…